Jan Klaudiusz Loudon (1783-1843), Anglik – projektant, planista, miłośnik ogrodnictwa, badacz i popularyzator hortikultury, prekursor – autor pierwszej encyklopedii ogrodnictwa i założyciel pierwszego ogrodniczego periodyku ( Gardner’s Magazin, 1826), zajął się też organizacyjnymi i estetycznymi aspektami projektowaniem cmentarzy jako zagadnieniem w ramach projektowania miasta.
Jest autorem planów dla 3 cmentarzy w Anglii (Abbey w Bath, Histon Road w Cambridge, Old w Southampton). Rezultaty swoich studiów i praktyki zebrał w pierwszym kompendium wiedzy o zasadach zakładania i prowadzenia cmentarzy (On the Laying Out, Planting and managing of Cemeteries, 1843).

Loudon został pochowany na londyńskim cmentarzu Kensal Green, jednym z 7 nekropolii (tzw. Magnificent Seven), które powstały w Londynie w rezultacie fundamentalnej zmiany społecznej w podejściu do organizacji życia po życiu, która na przełomie XVIII i XIX w, oddzieliła miejskie świątynie od cmentarzy, czyniąc z nich przy tym przedmiot planowania przestrzennego i projektowania miasta, przede wszystkim z pomocą architektury krajobrazu. To pojęcie spopularyzował właśnie Loudon. Oprócz tego wprowadził do użycia określenie arboretum, teoretyzował i przekonująco pisał o konieczności skoordynowanego planowania dla rozwoju miast, i to na długo przed Olmstedem. Loudon zapoczątkował i rozwinął projektowanie cmentarzy, traktowanych jak miejski ogród – tajemnicze miejsce przejścia, od realności do świata nieskończoności i piękna.